Δύο Συνεντεύξεις της Μαρίας Σταυροπούλου, απελθούσας διευθύντριας της Υπηρεσίας Ασύλου

FacebookTwitterE-mailPrint

Δύο Συνεντεύξεις της Μαρίας Σταυροπούλου, απελθούσας διευθύντριας της Υπηρεσίας Ασύλου

Λέξεις-κλειδιά

Διαβάστε δύο συνεντεύξεις της πρώην διευθύντριας της Υπηρεσίας Ασύλου, στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων και στην Καθημερινή.  

Υπάρχουν στοιχήματα που δεν κερδήθηκαν, λέει η απελθούσα διευθύντρια της Υπηρεσίας Ασύλου | Αθηναϊκό Πρακτορείο ΕΙδήσεων | 8 Φεβ. 2018

Μια νέα τροπολογία θα προβλέπει πλέον τη συμμετοχή του προσωπικού της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο (EASO) και στην κανονική διαδικασία εξέτασης των αιτημάτων ασύλου σε πρώτο βαθμό, όπως αποκαλύπτει με συνέντευξή της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η απελθούσα διευθύντρια της Υπηρεσίας Ασύλου, Μαρία Σταυροπούλου.

Η κ. Σταυροπούλου επισημαίνει ότι η συγκεκριμένη τροπολογία που βρίσκεται στα σκαριά «θα δώσει ανάσα» στην Υπηρεσία και τη χαρακτηρίζει «πολύ πιο κρίσιμη» από την ήδη προαναγγελθείσα από το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής νομοθετική πρωτοβουλία για τη σύντμηση των προθεσμιών κατά τη διαδικασία ασύλου.

Στην πρώτη συνέντευξη μετά την αποχώρησή της από τη θέση της διευθύντριας της Υπηρεσίας Ασύλου, μιας υπηρεσίας που έστησε σχεδόν από το μηδέν πριν από έξι χρόνια, η Μαρία Σταυροπούλου επιχειρεί, επίσης, έναν απολογισμό της θητείας της, ανατρέχει στα σημαντικότερα επιτεύγματα της Υπηρεσίας, όταν, όπως λέει, στάθηκε όρθια ενώ ήταν πολύ πιθανό να καταρρεύσει, και μιλάει για τα στοιχήματα που δεν κερδήθηκαν, όπως η λειτουργία του Skype, η παροχή νομικής συνδρομής σε πρώτο βαθμό και η συσσώρευση 4.000 εκκρεμών αιτήσεων για περισσότερο από έναν χρόνο.

Ακολουθεί η πλήρης συνέντευξη της Μαρίας Σταυροπούλου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και τη Μαρία Κουζινοπούλου

Ερ.: Ποια θεωρείτε ότι είναι τα σημαντικότερα επιτεύγματα της θητείας σας ως πρώτης διευθύντριας της Υπηρεσίας Ασύλου από το 2012 μέχρι σήμερα;

Απ.: Θεωρώ επίτευγμα ότι η Υπηρεσία λειτούργησε, στάθηκε όρθια δηλαδή, ακόμα και σε στιγμές που ήταν πάρα πολύ πιθανό να καταρρεύσει. Όταν πρωτοξεκίνησε, τον Ιούνιο του 2013, που είχαμε χιλιάδες ανθρώπους απ' έξω, οι οποίοι περίμεναν για πάρα πολύ καιρό, ακόμα και για χρόνια να ζητήσουν άσυλο. Τότε μπορούσε κανείς να φανταστεί ότι θα καταρρεύσει η Υπηρεσία, γιατί ήταν πολύ αδύναμη για να αντιμετωπίσει όλον αυτό τον κόσμο. Και η επόμενη φάση που θα μπορούσε να έχει καταρρεύσει ήταν τον Μάρτιο του 2016 με την υλοποίηση της Κοινής Δήλωσης ΕΕ-Τουρκίας, οπότε όλος ο κόσμος ξαφνικά αποφάσισε να ζητήσει άσυλο, γιατί ένιωσε εγκλωβισμένος και δεν είχε άλλη διέξοδο και είχαμε αυτή την αλματώδη αύξηση στον αριθμό των αιτήσεων ασύλου. Και εκεί ήταν μια πολύ επικίνδυνη στιγμή.

Επίσης, θεωρώ επίτευγμα ότι η διαδικασία του ασύλου είναι κατά γενική ομολογία δίκαιη και ποιοτική. Προφανώς υπάρχουν θέματα και εξαιρέσεις, αλλά η γενική αίσθηση που δίνεται είναι ότι είναι μια διαδικασία που σε γενικές γραμμές τηρεί τα εχέγγυα της ποιοτικής και δίκαιης κρίσης, το οποίο και αυτό δεν ήταν αυτονόητο καθόλου γιατί δεν υπήρχαν προσλαμβάνουσες παραστάσεις, αλλά αντίθετα υπήρχε ένα αρνητικό πρότυπο του 0,5% ως ποσοστού αναγνώρισης.

Θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό ότι η Υπηρεσία αφέθηκε να κάνει τη δουλειά της, δηλαδή δεν έγιναν προσπάθειες περιστολής της αυτοτέλειάς της ή πολιτικής κατεύθυνσης, του τύπου είναι πολύ υψηλό το ποσοστό αναγνώρισης και πρέπει να το ρίξετε. Και αυτό έχει να κάνει με διαδοχικές κυβερνήσεις.

Ένα άλλο σημαντικό είναι ότι μπόρεσε και αναπτύχθηκε η Υπηρεσία πάρα πολύ γρήγορα, επίσης χωρίς να καταρρεύσει και χωρίς να κάνει εκπτώσεις στη δουλειά των χειριστών. Δηλαδή δεν είπαμε στους χειριστές που μπορούν να κάνουν ένα συγκεκριμένο αριθμό συνεντεύξεων και αποφάσεων για να τηρήσουν τα ελάχιστα στάνταρτς της ποιότητας, να κάνουν τα διπλά ή τριπλά, γιατί τότε θα έπεφταν τα στάνταρτς πάρα πολύ χαμηλά και θα χανόταν η δίκαιη κρίση.

Ερ.: Από την άλλη πλευρά, όμως, έχετε δεχτεί κριτική για καθυστερήσεις στη διαδικασία ασύλου. Πιστεύετε ότι όντως καθυστερεί;

Απ.: Όχι. Η μέση διάρκεια της διαδικασίας αυτή τη στιγμή στη χώρα μας είναι έξι μήνες, 180 μέρες, στα δε νησιά είναι δύο μήνες. Σε χώρες με πολύ λιγότερες αιτήσεις ασύλου, πολύ πιο ανεπτυγμένες συγκριτικά υπηρεσίες ασύλου και πολύ πιο μακροχρόνια παράδοση, που έχουν μια ισχυρή θεσμική μνήμη και υπαλλήλους που μπορεί να είναι 20 χρόνια χειριστές, οι χρόνοι μπορεί να είναι πολύ πιο αργοί. Οπότε αντικειμενικά οι χρόνοι είναι καλοί. Ειδικά για τα νησιά θα μπορούσε κανείς να πει ότι οι δύο μήνες θα μπορούσαν να είναι ένας μήνας. Όμως, οι χρόνοι διεκπεραίωσης της διαδικασίας είναι συνάρτηση δύο πραγμάτων, του αριθμού των αιτήσεων ασύλου και του αριθμού των υπαλλήλων που έχει η Υπηρεσία. Οπότε, πράγματι, αν έχουμε περισσότερους υπαλλήλους, χωρίς να αυξηθεί ο αριθμός των αιτήσεων, κατά τι θα συντομευτούν οι χρόνοι. Και αυτή είναι η προσπάθεια, γι αυτό έχει δρομολογηθεί η πρόσληψη αρκετών συναδέλφων, για τους μεν συμβασιούχους μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου και για 200 μόνιμους μέχρι το Πάσχα.

Ερ.: Στην Ελλάδα, όμως, σημειώθηκε ήδη αύξηση των αιτήσεων κατά 15% το 2017. Υπάρχει κίνδυνος να δούμε ένα νέο backlog (σ.σ. εκκρεμείς συσσωρευμένες αιτήσεις);

Απ.: Ναι, υπάρχει κίνδυνος. Γι αυτό και ο βασικός σχεδιασμός της Υπηρεσίας είναι ότι πρέπει να συνεχίσει να αναπτύσσεται. Αν μπορέσει η Υπηρεσία να αναπτυχθεί πιο γρήγορα από ό,τι αυξάνεται ο αριθμός των αιτήσεων ασύλου, τότε το backlog σιγά σιγά θα μειωθεί. Στην αντίθετη περίπτωση θα αυξηθεί, είναι νομοτελειακό.

Ερ.: Έχουμε αυτή τη στιγμή συσσωρευμένες εκκρεμείς αιτήσεις;

Απ.: Έχουμε, βεβαίως. Έχουμε 4.000 αιτήσεις που εκκρεμούν για πάνω από 12 μήνες που είναι και οι πιο προβληματικές. Σε σύνολο περίπου 37.000 αιτήσεων που είναι σε διαδικασία εξέτασης, το ότι εκκρεμούν οι 4.000 για πάνω από 12 μήνες είναι ένα σχετικά ανεκτό ποσοστό.

Ερ.: Κάνοντας αυτοκριτική υπάρχει κάποιο στοίχημα που δεν κερδήθηκε;

Απ.: Α, ναι πολλά. Το βασικό θέμα είναι ότι η διαδικασία ασύλου δεν είναι απρόσκοπτη για όλους στην ενδοχώρα. Στα νησιά δεν υπάρχει κανένα τέτοιο θέμα, αλλά στην ενδοχώρα έχουμε και το κύριο θέμα εντοπίζεται στους ανθρώπους οι οποίοι βρίσκονται αρκετά χρόνια στην Ελλάδα, κατά βάση δεν έχουν πολλές πιθανότητες να λάβουν διεθνή προστασία και κάνουν αίτηση ασύλου κυρίως προκειμένου να νομιμοποιηθεί η παραμονή τους μέσω του τρίπτυχου έστω και για ένα διάστημα. Όμως, για εμάς το ότι έχουν μικρές πιθανότητες να πάρουν διεθνή προστασία δεν λέει τίποτα, εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να δώσουμε απρόσκοπτη πρόσβαση. Ωστόσο, δεν μπορούμε να τους απορροφήσουμε, είναι πάρα πολλοί. Και ο λόγος που αρχίσαμε να χρησιμοποιούμε το Skype είναι ότι δεν μπορούσαμε να διαχειριστούμε το πλήθος που μαζευόταν στις πύλες μας, στα γραφεία. Αλλά δεν βλέπω ειλικρινά τι άλλο θα μπορούσε να γίνει έτσι όπως είναι η κατάσταση. Με την ανάπτυξη της Υπηρεσίας που έχει ήδη δρομολογηθεί και αν μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε περισσότερους υπαλλήλους που θα προσλάβει το EASO και θα διαθέσει σε εμάς, τότε αυτόματα θα αναπτυχθεί η ικανότητα της Υπηρεσίας να παίρνει περισσότερες αιτήσεις. Βέβαια, το να παίρνει κανείς περισσότερο κόσμο είτε προσλαμβάνοντας άτομα είτε μέσω του EASO απαιτεί και υλικοτεχνική υποδομή που δεν είναι αυτονόητη.

Ερ.: Τα προβλήματα στη λειτουργία του Skype εντάσσονται στη μη απρόσκοπτη πρόσβαση που προαναφέρατε;

Απ.: Ναι, βεβαίως. Αυτό είναι ίσως η κύρια εκκρεμότητα με την οποία φεύγω και δεν νιώθω καλά ότι δεν μπορέσαμε να την αντιμετωπίσουμε. Επίσης, ένα άλλο που θα ήθελα να έχει γίνει θα ήταν η παροχή δωρεάν νομικής συνδρομής και σε πρώτο βαθμό. Αυτό δεν είναι βέβαια νομική υποχρέωση της χώρας, όπως είναι η νομική συνδρομή σε δεύτερο βαθμό, αλλά θεωρώ πάρα πολύ κρίσιμη την παροχή της και σε πρώτο βαθμό. Και θεωρώ ότι βοηθά συνολικά την ποιότητα της διαδικασίας και είναι σημαντικό εχέγγυο για τη δίκαιη κρίση. Βέβαια, τα χρήματα μας δόθηκαν τους τελευταίους μήνες και αυτό ήταν μια πολύ σημαντική θετική εξέλιξη και πιστεύω σχετικά γρήγορα να γίνει και η σχετική πρόσκληση, καθώς αυτή θα παρασχεθεί μέσω των ΜΚΟ.

Ερ.: Έχει εξαγγελθεί από το υπουργείο μια τροπολογία για τη σύντμηση των χρόνων της διαδικασίας του ασύλου. Πώς τη σχολιάζετε;

Απ.: Η σύντμηση κάποιων προθεσμιών νομίζω ότι είναι λογική. Πρέπει να δούμε και τελικά το κείμενο, τις πιο τελευταίες εκδοχές του δεν τις έχω δει, απλά το γενικό σχόλιο που θα ήθελα να κάνω είναι ότι πολλές φορές προσπαθεί κάποιος να συντμήσει τις προθεσμίες, λες και οι προθεσμίες είναι το πρόβλημα. Θεωρώ πολύ πιο κρίσιμη μια άλλη τροπολογία, να μπορεί η Υπηρεσία να χρησιμοποιήσει προσωπικό που θα διατίθεται από το EASO στην κανονική διαδικασία. Αυτό πραγματικά θα δώσει μια ανάσα. Η σύντμηση των διαδικασιών πρέπει να τηρήσει και μία ισορροπία, δηλαδή να μην είναι και τόσο σύντομη η διαδικασία που στο τέλος να υπονομεύεται το κράτος δικαίου, γιατί εκεί θα ξεκινήσουμε τις διαδικασίες στα δικαστήρια περί αντισυνταγματικότητας και αυτό θα μας πάει πολύ πιο πίσω.

Ερ.: Αυτή η τροπολογία για το EASO δρομολογείται;

Απ.: Ναι και επαναλαμβάνω ότι εκεί μπορούμε πραγματικά να δούμε ανακούφιση. Ενώ με τις προθεσμίες θα κάνουμε τις 30 ημέρες, 15; Όταν η διαδικασία κρατάει ένα χρόνο, σε τι θα μας βοηθήσει;

Ερ.: Το να χρησιμοποιηθεί προσωπικό του EASO στην κανονική διαδικασία δεν θα μπορούσε να εγείρει αντιδράσεις για εμπλοκή της ΕΕ σε μια εθνική υπόθεση;

Απ.: Στα νησιά μάς έχουν βοηθήσει πάρα πολύ. Ήταν ένας τρόπος να αυξηθεί η δυνατότητα διεκπεραίωσης αιτήσεων πολύ σημαντικός, στην ουσία διπλασιάσαμε το προσωπικό μας. Τώρα για την εμπλοκή της ΕΕ, η αποφασιστική αρμοδιότητα παραμένει σε εμάς και αυτό δεν θα αλλάξει. Οπότε η εμπλοκή θα είναι συγκεκριμένης εμβέλειας, αυτή που θέλει να δώσει η Υπηρεσία ή ο μεμονωμένος χειριστής. Η εμπειρία στα νησιά δεν έχει δείξει ότι μας έχει παρασύρει η ΕΕ προς μια κατεύθυνση που εμείς δεν πιστεύουμε. Οπότε δεν βλέπω γιατί αυτό να είναι διαφορετικό στην κανονική διαδικασία.

Ερ.: Φεύγετε ενώ δεν έχει οριστεί ο διάδοχός σας. Θεωρείτε ότι ελλοχεύουν κίνδυνοι αν μείνει για καιρό ακέφαλη η Υπηρεσία;

Απ.: Το καράβι θέλει ένα κυβερνήτη. Ιδίως αυτό το καράβι.

Ερ.: Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που θα κληθεί να διαχειριστεί ο επόμενος διευθυντής της Υπηρεσίας;

Απ.: Θα χρειαστεί να έχει πολλή σταθερότητα ως προς τις βασικές αρχές που διέπουν την Υπηρεσία, όπως είναι η διατήρηση της αυτοτέλειας ή και η ενίσχυσή της, η διασφάλιση της ποιότητας της διαδικασίας. Θα χρειαστεί μια στιβαρότητα.

Ερ.: Εσάς η επόμενη ημέρα πού θα σας βρει;

Απ.: Προς το παρόν μαζεύοντας εκκρεμότητες προσωπικές και κάνοντας μία ανασύνταξη. Είναι βέβαιο πάντως ότι το επόμενο επαγγελματικό μου βήμα θα είναι εκτός Ελλάδας

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ >>>

«Μόνο το 16% μπορεί τελικά να επιστρέψει στην Τουρκία» | Καθημερινή | 12 Φεβ. 2018

«Είναι πολύ μικρό το ποσοστό των αιτούντων άσυλο που μπορούν να επιστραφούν στην Τουρκία, με βάση τη νομοθεσία και τις ευρωπαϊκές οδηγίες», τονίζει στην «Κ» η τέως διευθύντρια της Υπηρεσίας Ασύλου, Μαρία Σταυροπούλου, λίγες μέρες μετά τη λήξη της δεύτερης και τελευταίας –εκ της νομοθεσίας– θητείας της στη συγκεκριμένη θέση. Στο θέμα της κοινής δήλωσης  Ε.Ε. - Τουρκίας «είμαστε υποχρεωμένοι να τηρήσουμε απαρέγκλιτα τα νομικά κείμενα. Δεν είναι θέμα πολιτικής απόφασης», τονίζει και επισημαίνει τον κίνδυνο οι όποιες νομοθετικές ρυθμίσεις που προωθεί το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής «να προσβληθούν ως αντισυνταγματικές». Προσθέτει, πάντως, ότι οι συνθήκες στην Τουρκία έχουν βελτιωθεί όσον αφορά τα δικαιώματα των προσφύγων. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, οι αιτήσεις ασύλου από Τούρκους πολίτες στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη παρουσίασαν αύξηση το 2017. «Στη γειτονιά που ζούμε οφείλουμε να σχεδιάζουμε με δεδομένο ότι θα αυξηθούν και πάλι οι αιτήσεις ασύλου», καταλήγει. 

Η κ. Σταυροπούλου θυμάται τις δυσκολίες στην αρχή της ίδρυσης της Υπηρεσίας Ασύλου, το καλοκαίρι του 2013, όταν χρειάστηκε να παρέμβει ένας στρατηγός (σ.σ. τότε η υπηρεσία ανήκε στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη) και να εγγυηθεί για δαπάνη ύψους 80 ευρώ, ώστε η υπηρεσία να αποκτήσει σφραγίδα. «Για να μπορείς να καταθέσεις αίτημα δαπάνης έπρεπε να έχεις σφραγίδα – ήταν αδιέξοδο». Και βέβαια το 2016, όταν στην Ελλάδα «βρέθηκαν εγκλωβισμένοι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι μεταξύ Ειδομένης και Πειραιά, οι οποίοι ξαφνικά, όταν κατάλαβαν ότι δεν υπήρχε άλλος τρόπος να προστατευτούν, ήθελαν να καταθέσουν αίτημα ασύλου. Η υπηρεσία έπρεπε να δώσει μια λύση ώστε όλοι αυτοί οι άνθρωποι να μη μείνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα σε κατάσταση αβεβαιότητας. Ετσι αποφασίστηκε η προκαταγραφή». 

– Οι άνθρωποι αυτοί δεν είχαν καταγραφεί κατά την είσοδό τους στη χώρα στα νησιά;

– Βέβαια. Εμείς ανακτήσαμε τα στοιχεία που είχαν δοθεί στα νησιά στην καταγραφή που είχε κάνει η αστυνομία. Ομως, ως αιτούντες άσυλο δεν ήταν καταγεγραμμένοι. Οσο τα σύνορα ήταν ανοιχτά, ο κόσμος δεν ήθελε να καταθέσει αίτημα ασύλου στην Ελλάδα και δεν μπορούσαμε να τους υποχρεώσουμε να το κάνουν. 

– Σήμερα, δύο χρόνια μετά την εφαρμογή της κοινής δήλωσης Ε.Ε. - Τουρκίας, η κατάσταση στα νησιά είναι πολύ δύσκολη, γεγονός που αποδίδεται στην καθυστέρηση στην εξέταση αιτημάτων ασύλου. Γιατί συμβαίνει αυτό;

– Η υπηρεσία μέχρι και την προηγούμενη εβδομάδα είχε ένα backlog στα νησιά γύρω στα 9.000 άτομα, δηλαδή ανθρώπους που περιμένουν σε όλα τα στάδια της διαδικασίας. Αν μηδενίζονταν οι ροές στα νησιά, θα έλεγα ότι οι διαδικασίες θα μπορούσαν να ολοκληρωθούν σε δύο με δυόμισι μήνες και σε δεύτερο βαθμό. 

– Για ποιους λόγους δεν πραγματοποιούνται επιστροφές στην Τουρκία, όπως προβλέπεται στην κοινή δήλωση;

– Εχουμε διάφορες κατηγορίες ανθρώπων που μπορούν να επιστρέψουν στην Τουρκία ή στις χώρες καταγωγής τους. Το ποσοστό φτάνει το 16% των αιτούντων συνολικά, συμπεριλαμβανομένων αυτών που παραιτούνται ή όσων επιθυμούν να επιστρέψουν στη χώρα καταγωγής τους. Είναι ένα μικρό ποσοστό, αλλά εφαρμόζοντας τον νόμο, αυτό το ποσοστό προκύπτει. Με βάση αυτά τα οποία ξέρουμε για την Τουρκία, αυτοί που μπορούν να επιστραφούν είναι κυρίως οι Σύροι, για τους οποίους υπάρχει αυξημένο καθεστώς προστασίας. Η υπηρεσία έχει λάβει απόφαση ότι 2.200 Σύροι με εφαρμογή της ρήτρας ασφαλούς τρίτης χώρας μπορούν να επιστραφούν στην Τουρκία. Ομως, όπως γνωρίζετε, στις περιπτώσεις αυτές έχουν ασκηθεί προσφυγές και αιτήσεις ακύρωσης και οι διαδικασίες κρατούν πολύ. Αρα πρέπει να σκεφτεί κανείς και μέχρι πού αντικειμενικά μπορεί να φτάσει η εφαρμογή της ρήτρας της ασφαλούς τρίτης χώρας. Παρατηρούμε ότι με την πάροδο του χρόνου, άτομα τα οποία ανήκουν στις κατηγορίες των ανθρώπων που μπορούν να επιστρέψουν στην Τουρκία ή στις χώρες καταγωγής τους δεν έρχονται πια στα νησιά. Θα θυμάστε, για παράδειγμα, ότι είχαμε πολλούς αιτούντες άσυλο από το Πακιστάν. Πλέον αυτοί που έρχονται στα νησιά προέρχονται από χώρες που έχουν υψηλό ποσοστό αναγνώρισης, όπως η Συρία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν.

– Από την πλευρά του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής έχει προετοιμαστεί νομοθετική ρύθμιση ώστε να αλλάξουν κάποιες παράμετροι όσον αφορά τις διαδικασίες εξέτασης ασύλου. Πιστεύετε ότι κάτι τέτοιο θα διευκολύνει τις επιστροφές;

– Εχουμε εφαρμόσει τη ρήτρα της ασφαλούς τρίτης χώρας σε εφαρμογή της κοινής δήλωσης Ε.Ε. - Τουρκίας, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να τηρήσουμε τη νομοθεσία, δεν είναι θέμα πολιτικής απόφασης. Θεωρώ ότι η ελληνική νομοθεσία έτσι όπως είναι, εφαρμόζει τις ευρωπαϊκές οδηγίες για το άσυλο. Το περιθώριο να αλλάξει επί το αυστηρότερον η νομοθεσία θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ μικρό έως ανύπαρκτο. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή να μη γίνουν νομοθετικές ρυθμίσεις οι οποίες θα προσβληθούν ως αντισυνταγματικές και έτσι θα σταματήσουν πάλι οι διαδικασίες για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αν θέλουμε το σύστημα να γίνει αποδοτικότερο, κατά την άποψή μου, το πρόβλημα δεν είναι οι προθεσμίες αλλά το να δοθεί η δυνατότητα στους εμπειρογνώμονες από τον EASO (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Ασύλου) να συμμετέχουν κανονικά σε όλες τις διαδικασίες και όχι μόνο στα νησιά – κάτι που θα μας βοηθήσει πάρα πολύ. Θα ξεμπλοκάρει πολλά θέματα. 

– Εχουν αυξηθεί τα αιτήματα ασύλου από Τούρκους πολίτες;

– Συνολικά στην Ευρωπαϊκή Ενωση έχει αυξηθεί ο αριθμός των ανθρώπων από την Τουρκία που ζητούν άσυλο και φυσικά και στην Ελλάδα, γιατί είμαστε η πρώτη χώρα της Ε.Ε. που γειτνιάζει με την Τουρκία. Το 2017 είχαμε 1.800 αιτούντες άσυλο από την Τουρκία, αριθμός αρκετά αυξημένος σε σχέση με το 2016. Γενικά, η πολιτική ηγεσία όλων των κυβερνήσεων έχει σεβαστεί την αυτοτέλεια της υπηρεσίας – αυτό οφείλω να το πω. Τώρα, ειδικά στην περίπτωση των Τούρκων αιτούντων είναι αυτονόητο ότι όποιος υπήκοος της χώρας αυτής ζητήσει άσυλο στην Ελλάδα καταγράφεται ως αιτών άσυλο. Ο κάθε άνθρωπος έχει μια διαφορετική ιστορία να πει, δεν μπορούμε να γενικεύσουμε. Αυτό ισχύει για όλους τους αιτούντες όχι μόνο για τους Τούρκους.

Θα έρθουν 330 νέοι υπάλληλοι

– Σήμερα, η στελέχωση της ελληνικής Υπηρεσίας Ασύλου θα λέγατε ότι είναι επαρκής;

– Οχι, η υπηρεσία δεν αρκεί να καλύψει όλες τις ανάγκες, αλλά από την άλλη δεν γίνεται να διπλασιάζεται κάθε χρόνο. Μέσα στους επόμενους δύο τρεις μήνες θα έρθουν στην υπηρεσία 200 μόνιμοι υπάλληλοι και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Πριν από το τέλος του χρόνου θα έρθουν και 130 υπάλληλοι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Θα έχουμε λοιπόν αύξηση 30% του προσωπικού. Αν περιμένουμε να έχουμε αντίστοιχη αύξηση στις αιτήσεις ασύλου; Ελπίζω πως όχι. Ομως κάθε χρόνο αυξάνονται οι αιτήσεις ασύλου και δεδομένου ότι δεν έχει αλλάξει κάτι όσον αφορά τις συνθήκες στις χώρες προέλευσης, οφείλουμε να σχεδιάζουμε με δεδομένο ότι θα αυξηθούν και πάλι οι αιτήσεις ασύλου. Παράλληλα έχουμε και έναν πληθυσμό στην ενδοχώρα, ο οποίος εδώ και πολλά χρόνια ήθελε να ζητήσει άσυλο αλλά δεν είχε τη δυνατότητα. Και σε αυτούς πρέπει να διασφαλίσουμε το δικαίωμα να ζητήσουν άσυλο. Και μπορεί να είναι αρκετές χιλιάδες.

Πηγή: Καθημερινή >>>

Δείτε επίσης το σχετικό βίντεο της Καθημερινής εδώ >>>

Related

Πρόσφυγες και Μετανάστες
/
Ανθρωπιστική Διακυβέρνηση
/