Συντάκτης: Πάνος Κοσμάς | efsyn.gr | 17 Σεπτεμβρίου 2022
Οι καταγγελίες για την αναγωγή των pushbacks (επαναπροωθήσεις) σε «εθνική πολιτική» για το προσφυγικό με καθολικό χαρακτήρα είναι τόσο πολλές και τόσο επαρκώς τεκμηριωμένες, ώστε προκάλεσαν δηλώσεις αποδοκιμασίας σε επίσημο επίπεδο (επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων της Ε.Ε. Ιλβα Γιόχανσον), απασχόλησαν τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα (Ευρωκοινοβούλιο) και οδήγησαν σε παραίτηση τον επικεφαλής της Frontex (η οποία κατηγορείται όχι μόνο για ηθική αλλά και για φυσική αυτουργία στις επαναπροωθήσεις).
Παραδόξως, όμως, φαίνεται ότι για την Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ (UNCHR), της οποίας το αντικείμενο είναι ακριβώς η υπεράσπιση του δικαιώματος στο άσυλο, δεν συντρέχει λόγος ευαισθητοποίησης που να αποδεικνύεται με έργα κι όχι με λόγια. Η Υπατη Αρμοστεία κατέθεσε πρόταση 7 σημείων προς την Ευρωπαϊκή Ενωση με τίτλο «Βασικές προτάσεις της Υπατης Αρμοστείας προς την Ευρωπαϊκή Ενωση για την καλύτερη προστασία των προσφύγων». Η πρώτη εκ των προτάσεων λέει τα εξής:
«Να προστατεύσουν το δικαίωμα των ανθρώπων για ασφάλεια και άσυλο. Ολοι όσοι προσπαθούν να διαφύγουν από τις συγκρούσεις, τη βία και τις διώξεις έχουν το δικαίωμα να αναζητήσουν ασφάλεια. Στους ανθρώπους που αναζητούν άσυλο στα σύνορα πρέπει να δίνεται η ευκαιρία να το κάνουν. Τα παιδιά δεν πρέπει ποτέ να υποβάλλονται σε κράτηση, ενώ για τους ενήλικες η κράτηση θα πρέπει να αποτελεί έσχατη λύση και να εφαρμόζεται για σύντομο και καθορισμένο χρονικό διάστημα. Τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να ισχύουν για όλους και να τηρούνται ανά πάσα στιγμή».
Παρ’ όλα αυτά, η ευκαιρία να συμμετάσχει στην ευρωπαϊκή συζήτηση για τις επαναπροωθήσεις δεν αξιοποιήθηκε, ενώ το κλιμάκιό της στο βορειοανατολικό Αιγαίο (το κατ’ εξοχήν πεδίο συστηματικών και σκληρού χαρακτήρα επαναπροωθήσεων) «σφυρίζει αδιάφορα» και κατ’ ουσίαν τηρεί στάση παθητικής συναίνεσης σε αυτές.