Ο καταυλισμός στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης στη Μόρια. Είναι στ' αλήθεια κόλαση; Αποτελεί τη ντροπή της Ευρώπης, απόδειξη της δημιουργίας μιας ανοικτής φυλακής στα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Είναι η Λέσβος λόγω αυτού του καταυλισμού με τους 6.776 φιλοξενούμενους σήμερα, το σύγχρονο ευρωπαϊκό «Ellis Island»;
Σήμερα, Τρίτη 28 Νοεμβρίου, λίγες ώρες μετά την καταρρακτώδη χθεσινοβραδινή βροχή, βρεθήκαμε στη Μόρια. Περπατήσαμε πόντο-πόντο τα κτήματα γύρω από το παλιό στρατόπεδο στα οποία ζουν εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες και μπήκαμε μέσα στον κυρίως χώρο. Ένα χώρο που επίσημα έχει υποδομές φιλοξενίας για 2.330 άτομα. Και υποδομές χώρων υγιεινής και ύδρευσης για μόλις 800 άτομα. Κάπως έτσι αυτό που δείχνει στον επισκέπτη ότι πλησιάζει στον καταυλισμό είναι η έντονη μυρωδιά ανοικτού βόθρου που αναδύεται από παντού σε αυτή τη μεγάλη πόλη (τη δεύτερη στο νησί μετά τη Μυτιλήνη με τους 32.000 κατοίκους μαζί με τα περίχωρα της).
«Οξύμωρο σχήμα» η κτηματική έκταση έξω από τον κυρίως καταυλισμό. Νοικιασμένη στις μέρες των μεγάλων προσφυγικών ροών από κάποια ΜΚΟ στέκει πραγματικό φάντασμα η πινακίδα «Welcome» στην είσοδο της. Μια πινακίδα θυμίζει ότι κάποτε η έκταση λειτούργησε σαν χώρος ψυχαγωγίας, ένα κοντέινερ λεηλατημένο και τσιμεντένιοι πάγκοι ενός θερινού σινεμά που μάλλον δε λειτούργησε ποτέ για αυτούς τους ανθρώπους. Κάποιες ΜΚΟ δεν κατάλαβαν ποτέ ότι το μόνο που θέλαν αυτές ήταν να απορροφήσουν χρήματα και το μόνο που θέλαν οι πρόσφυγες ήταν ένας αξιοπρεπής χώρος φιλοξενίας για λίγο. Έως ότου φύγουν από το νησί..
«Moria no good» ακούς από παντού. Κάποια στιγμή ρωτάς γιατί, ένα πρόσφυγα από τη Συρία που μιλά καλά Αγγλικά και ανέλαβε να σε εισάγει στα άδυτα του καταυλισμού.
«Εμείς να φύγουμε θέλουμε. Είναι άσχημα εδώ. Όσο το λέμε και όσο το πιστέψουν όλοι, τόσο πιο πολύ ελπίζουμε ότι θα φύγουμε γρηγορότερα» λέει.
Παντού σκουπίδια. Απίστευτη ποσότητα σκουπιδιών. Σκουπίδια που βρίσκονται στο κτήμα εδώ και πολύ καιρό. Σκουπίδια που μαζεύτηκαν μπήκαν σε σακούλες και απέμειναν εκεί. Άγνωστο για ποιο λόγο.. Κι ανάμεσα στα σκουπίδια περήφανοι άνδρες της Ανατολής με τις χαρακτηριστικές μαντήλες στο κεφάλι, όμορφες γυναίκες με τα παιδιά τους να παίζουν γύρω-τριγύρω από τις μακριές φούστες τους μέσα στις λάσπες, άνδρες που ετοιμάζονται για την επόμενη βροχή «γιατί εδώ θα το βγάλουμε το χειμώνα» λένε..
Τα κοντέϊνερ μέσα στον περιφραγμένο χώρο, αυτό που κάποτε το λέγαν χοτ-σποτ και πλέον επίσημα λέγεται Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης είναι πια διώροφα.
Χωρισμένος κατά εθνικότητες ο καταυλισμός, από εδώ οι βορειοαφρικανοί, οι υποσαχάριοι, οι Σύροι, οι Ιρακινοί, οι Αφγανοί. Κι ακόμα περιφραγμένες ζώνες προστασίας, για ανήλικους ασυνόδευτους πρόσφυγες, για γυναίκες ασυνόδευτες, για έγκυες γυναίκες, για ειδικές περιπτώσεις, ηλικιωμένους, οικογένειες με πολύ μικρά παιδιά.. Και φυσικά το Προαναχωρησιακό Κέντρο. Γιαυτούς που θα φύγουν πίσω για χίλιους-μύριους λόγους.